touwtrainingen

Nu we een 4-tal weken bezig zijn met de touwtrainingen beginnen de cursisten zich ook naast het verticale op-en-neer (met of zonder fracties) ook horizontaal te bewegen :
paraplus
en ook een tyroliene over de breedte van het gymnasium :

Trou des Furets, een impressie

Op maandagavond, 14/11 rond 21h stonden vier grotters voor de ingang van de grot Trou des Furets, nabij Luik. Dit waren Hans, Renaud, Bram en mezelf, Kenny. De Trou des Furets staat bekend als een helse "kleffer-grot" en werd aanbevolen door ervaren Spekulozen. Toen dit tot mijner oren kwam, wist ik al dat dit geen "walk in the park" ging worden, althans voor mij, maar ik ben er toch in geslaagd om geen knielappen of handschoenen mee te nemen. Andere waren dan weer rubberlaarzen vergeten of hadden teveel gegeten waardoor ze tijdens de hele tocht misselijk waren…

Het was een grot met veel modder, weinig formaties maar vol uitdaging. Op het einde lag zelfs een dikke metalen staaf van anderhalve meter, maar hoe is die daar geraakt?

De grot kende dus heel wat uitdagingen. Zo was er de nauwe ingang waar je zo goed als op de tast enkele meters schuin naar beneden moest afdalen, veel hindernissen die snel na elkaar kwamen en het befaamde stuk met de ketting die heel wat krachten heeft gekost.

Touwen hadden we niet nodig, maar aangezien het niet vanzelfsprekend was om op een bepaalde plaats veilig te dalen en klimmen, hing Hans een touw wat ik zeker kon appreciëren. De grot was in lijn waardoor alles wat in de heenweg overwonnen was, ook in de terugweg moest gedaan worden. Ik ben blij dat mijn collega grotters mij van heel wat nuttige tips konden voorzien aangezien mijn ervaring toch wat beperkt is (1grot: Eglise). Zoals ik daarnet al zei, werd de Trou des Furets aanbevolen door de meer ervaren grotters. Op de terugweg was het dus niet onlogisch dat ik al heel wat krachten had opgebruikt, om niet te zeggen ik was kapot. Dit kwam enerzijds omdat we maar met vier waren en het dus goed vooruit ging, en anderzijds omdat ik teveel op mijn armen en benen heb geklauterd en geklommen waardoor ik op het einde de kracht niet meer had om mij op te trekken. Het is dus zeer belangrijk om niet te veel op arm en beenkracht te klimmen of dalen. Gebruik de omgeving zo goed als mogelijk, en eventueel een schouder of hand van een collega grotter.

Ikzelf beveel deze grot zeker aan, zelfs aan grotters zonder veel ervaring. De enige voorwaarde is dan wel dat je geen uitdaging uit de weg mag gaan, zelfverzekerd bent en altijd met een klare blik en op een veilige manier de hindernissen neemt. De Trou des Furets, I did it!
ps: om 1h waren we terug uit de grot. een totaal van vier uur onder de grond!

Dubbele Paalsteek houdt gevaar in!

de mooiste grotten in 3D

Voor wie deze mooie voorstelling nog nooit zag, of voor wie er maar geen genoeg van krijgt ;-)


http://www.bvlb.be/index.php?option=com_content&view=article&id=151:clubavond-speleo-in-3d&catid=6:clubavonden&Itemid=24