dinsdag 12 juni 2012

Bois de Waerimont

Zondagmorgen 9u30 vat ik post aan het kerkje van Eprave, waar ik met voorsprong de eerste ben van de genodigden ;-) Tegen 10u00 is iedereen er. De gidsen Jos en Frank, drie leden van SCUCL (Alain, Emilie en Eric), Nele Jannes, Piet Verhoeven en ondergetekende. We rijden naar de bosrand van het Bois de Waerimont en kleden ons om. Geen pipi of kaka in de grot zegt Jos nog en dan zijn we vertrokken voor een boswandeling met de nodige uitleg over goede rots en "frommeliene" (hebben ze die term zelf bedacht?). De Scucl-ozen gaan met Jos (de ontdekker) mee, de Spekulozen met Frank.

De ingangspijp Boyau Hilti naar beneden is niet moeilijk (wacht tot straks) en dat geldt eigenlijk voor het gehele parcours door de grot. Maar wij kunnen dan ook dankbaar gebruik maken van de strategisch geplaatste tiges, krammen, touwen, laddertjes, enz. De explorators hebben echter meermaals geluk gehad getuigen de namen van de passages/zalen (puits Benji, Salle du Prisonier, ...).


Bij het verplichte omkleedpunt is er even discusie of Nele's onderpak niet net te vuil is, maar Frank -N.B. in gloednieuw (onder)pak- vindt het nog net kunnen. We proppen dus onze helmen, pakken, laarzen in de zakken en betreden een onderaardse droomwereld. Enkele scherpe stalagmieten en -tieten brengen ons echter snel met de voeten op de grond door het doorboren van de onderpakken (passage saté had ook gekund) en we kunnen/moeten ons terug omkleden voor het vervolg.


Het is teveel om op te noemen wat we hier te zien krijgen, ik kan enkel iedereen aanraden om te trachten deze grot minstens éénmaal te bezoeken. Zelf voel ik me bevoorrecht dat dit reeds mijn tweede bezoek is, hoewel ik me realiseer dat ik nog terug naar boven/buiten moet ;-)

Er is echter een tijd van komen en van gaan, dus vatten we de terugtocht aan. We hebben nog even auditief contact met de SCUCL-groep aan de andere kant van de omkleedpassage, maar krijgen hen niet meer te zien. Zelf gaan we al bij al vlot terug door de grot al moet het gezegd dat ikzelf dankbaar gebruik heb gemaakt van de ondersteuning van Frank bij het uitklimmen van de Boyau Hilti. Het vooruitzicht op een lekkere Rochefort op een zonnig terrasje doet soms wonderen.

Als iedereen is omgekleed en de gidsen zijn bedankt zoeken we een terrasje en bestellen allemaal een Rochefort; de meesten een 8, ikzelf een 10 en Eric een 6 (om het gemiddelde op 8 te houden).

De eerste gezamelijke uitstap Scucl-Spekul sinds Leuven Vlaams en de -voorafgaande- splitsing van onze club(s) mag gerust een succes genoemd worden. "In de grond" zijn Vlamingen en Walen echt niet zo verschillend ;-)

Björn

Nou Maulin 10/06/2012 (vluggertje)

Het is nog vroeg zondagmorgen als om 6u30 de roep van de natuur ervoor zorgt dat ik uit mijn slaapzak en naar de wc-glip. Als ik terug in de kamer kom kijkt Jos Burgers me met één oog aan. Aan een half woord hebben we genoeg. Waarom het onvermijdelijke uitstellen. Om 6u45 vertrekken we aan de gîte en om 7u00 beginnen we aan onze "snelle doorsteek" van de Nou Maulin. Jos vindt dat ik zelf maar mijn weg moet zoeken met de tips die hij me eerder gaf en zal enkel corrigeren indien nodig.
Omdat het mijn eerste keer is dat ik de Nou Maulin bezoek probeer ik verschillende passages en punten te memoriseren en te benoemen. Daarvan ga ik dan een spiekbriefje maken voor enkele vervolgbezoekjes.

Vrij vlot geraken we tot en door de grindsifon en aan de voet van de Gruyere. 20 minuten onderweg.
Dan de weg zoeken door dat blokkendoolhof tot we erbovenop staan. Nog eens 20 minuten.
Dan even zoeken naar het begin van de Souffleur en naar buiten klimmen. Nog eens 20 minuten.

Afdalen tot aan de auto, omkleden en terug naar de Gîte. We zijn de eersten voor het ontbijt!
Na het afrekenen en het afscheid vertrek ik naar de kerk van Eprave -afspraakplek voor het bezoek aan de Bois de Waerimont- waar ik mijn pak en toebehoren te drogen leg in de ochtendzon. Levert mooie gesprekken op met de kerkgangers, echt een aanrader!.

Trou du Parrain 9/06/2012

Om de openstellers van de gesloten grotten ook de kans te bieden om zelf een gesloten grot te bezoeken worden enkele bezoeken gepland aan gesloten grotten. De plaatsen voor bezoekers die na enkele oproepen nog steeds open blijven worden last-minute door Spekulozen opgevuld.

Op zaterdag 9 juni 2012 staat de "Grotte Surprise" van de afgelopen speleologische dagen op het programma. Benoît Lebeau -die we kennen van Speleo Secours- neemt ons mee door de Trou du Parrain. Voor een beschrijving van de grot verwijs ik graag naar een recent artikel in Spelerpes.

Om 13u30 verzamelen we aan het waterzuiveringsstation van Eprave. Hans en Jochem zijn voor deze tocht de gelukkigen die last-minute mee konden. De ingeschreven openstellers hebben echter één voor één afgehaakt, zodat het op een Spekul-uitje begint te lijken. Benoît en Olivier gaan ons vandaag gidsen. Na een omkleedsessie vraagt Benoît me om mijn texair nog even af te borstelen -wat ik driftig doe, want het schijnt een mooie grot- en slaat me dan lachend gade. Practical joke blijkt want op weg naar de grot moeten we door een duiker onder de weg doorkruipen!

De grot begint met een oude loodmijn met min of meer duidelijke aanwijzingen van de mijngeschiedenis. De meest tastbare aanwijzingen zijn echter tegelijkertijd de meest schrikwekkende: de houten stutbalken van de gewezen mijn ... of tenminste wat ervan overblijft. Benoît stelt dat ze wellicht (?) nog wel een tijdje kunnen meegaan, maar dat we vooral van de zijwanden moeten afblijven! Voor het eerst kruipen we door een virtuele etroiture, ik kan je verzekeren dat je je smal maakt als je anders misschien een lawine van stenen zou kunnen veroorzaken.

Hoe verder we vorderen hoe minder mijn en hoe meer grot we te zien krijgen. Dat blijkt zeer de moeite ondanks de plakkerige modder waarop we ons voortbewegen. De ontdekkers (SC ASAR) hebben immers weinig ruchtbaarheid aan hun ontdekking gegeven en de huidige beheerders (GRPS) werken aan een discrete ballisage.

Op een bepaalde plek gaat Benoît nog een ballisage plaatsen en raadt ons aan om zelf links en rechts op ontdekking te gaan. Na een half uur horen we hem roepen waar we zijn. Wij antwoorden dat we in een zaaltje zitten. Als hij zich bij ons voegt geeft hij toe dat hij dat zaaltje nog nooit heeft gezien (en dat in dik 5 jaar!). Het is echter geen premiere, want er zijn topopunten ;-(

We vatten de terugtocht aan en alles verloopt voorspoedig. We komen als echte modderduivels (diables de boue) aan de oppervlakte en moeten dan nog onder de weg door zodat de modder daar nog blaadjes kan meenemen. Het ziet er een beetje uit zoals de verliezers van het pokerspel in Lucky Luke albums, maar aan de oever van de rivier kunnen we dadelijk onze pakken wassen!

We zijn het erover eens dat het een voorrecht was om deze grot te (mogen) bezoeken en bedanken de gidsen met een Leuvens streekproduct. Dan moeten Olivier, Hans en Jochem echter huiswaarts wegens andere verplichtingen ...

Benoit wil nog wel mee een "verre de l'amitié" gaan drinken en begeleid me naar Han-sur-Lesse. Daar heb ik 's avonds namelijk afgesproken in de "GITE D'ETAPE ENTRE PIERRES ET RIVIERES" met Jos Burgers en Marcel Dikstra van Speleo Nederland. Zij gaan me een snelle inwijding in de Nou Maulin bezorgen en kennen de grot als hun broekzak. Ze blijken echter net gedoucht te hebben en willen liever gaan eten en daarna hun topo bijwerken. We plannen om zondag vroeg voor het ontbijt te gaan, want om 10u00 staat de "Bois de Waerimont" op mijn programma. Het wordt nog een gezellige (speleo)avond in de gîte, want ook Marc Legros -van SC Fistuleuses die komt helpen bij de topo van de Nou Maulin- en Stijn Schaballie, Geert De Sadelaer, Kris Carlier en Dirk Deroo -van Cascade en actief in de Fosse-aux-ours- komen nog de groep vervolledigen. Niet al te laat gaan we slapen; morgen is het vroeg dag!

 

maandag 4 juni 2012

Welk LED-licht gebruik jij?

Aanklikken en invullen:

http://speleoclpa.free.fr/boitaoutils/eclairage/Nipharled%20IV/sondage_eclairage.htm

modelletjes bekijken ;-)

http://speleoclpa.free.fr/boitaoutils/eclairage/Nipharled%20IV/album_photos_lampes_led_speleo.htm

vrijdag 1 juni 2012

Kinderspel(eo) Editie 2012 – Sainte Anne

Op 27 mei 2012 vond de jaarlijkse editie van Kinderspel(eo) van Spekul plaats. Vorig jaar werd met de kinderen de doorsteek van Manto-St Etienne gedaan, maar dit jaar gingen we opnieuw naar grotte Sainte Anne. Er werd gekozen om in twee groepen de grot te ontdekken. De jongste kindjes (twee kindjes van vier en ééntje van zes) werden door Katie en Raf deskundig op een aangepast niveau rondgeleid. Zij mochten alvast hun eerste ervaringen opdoen met SRT (single rope techniques) bij het oversteken van putten en hebben zich geamuseerd met stenen in de ondergrondse rivier te gooien!

Een tweede, grotere groep bestond uit de iets grotere kinderen, begeleid door Björn, Vicente, Steven en Hans. De bedoeling was om een klassieke toer van deze grot te proberen: aan de splitsing, naar boven, door de brievenbus en uiteindelijk tot aan het klein kamertje aan het einde van de grot. Hoewel bij momenten behoorlijk uitdagend, spannend, koud (vooral Esteban) en donker (defekte lamp op helm nummer 7), is deze tocht volledig gelukt: iedereen (ook Björn en Steven) is moeiteloos door de brievenbus geraakt. Op de terugweg besloten sommigen zelfs de voûte mouillante uit te proberen! Ik heb ook iets bijgeleerd: het is mogelijk om in deze voûte mouillante te verdwalen...




Enkele van de aanwezige kinderen hebben de pen vastgenomen om hun impressies van de grottocht te vereeuwigen.




dag mensen,


je moet echt eens gaan naar de grot! Alleen jij en je papa. Dat is heel erg tof! Doe het maar eens want het is spannend; er zijn kloven in sommige rotsen.

Je moet het echt eens proberen. Ik doe het zeker nog eens, samen met mijn papa!


Célestin (7 jaar)








De grot was heel leuk!!!
Het was lekker nat maar wel heel mooi met de stalactieten en het water.
Soms was het moeilijk om door de smalle gangen te kruipen maar alles is toch gelukt.
Het was soms wel griezelig en we werden ook wat zenuwachtig dat we er niet door geraakten.
Wij vonden het op sommige plekken glad en bij de brievenbus (heel smal glad omoog met water) ook ijskoud.
Als je bang bent om vuil te worden is dit geen goede grot.
De begeleiders zijn ook heel leuk en grappig!
Voor mensen die bang zijn voor spinnen (zoals wij) ...die zijn er niet!
We vonden het een “vuile” belevenis.



Luna en Elise (10 jaar)




Bravo aan alle kindjes voor hun mooie prestatie in de grot en een dikke merçi aan alle begeleiders! Ik kijk al uit naar een nieuwe editie volgend jaar!