Om de openstellers van de gesloten grotten ook de kans te bieden om zelf een gesloten grot te bezoeken worden enkele bezoeken gepland aan gesloten grotten. De plaatsen voor bezoekers die na enkele oproepen nog steeds open blijven worden last-minute door Spekulozen opgevuld.
Op zaterdag 9 juni 2012 staat de "Grotte Surprise" van de afgelopen speleologische dagen op het programma. Benoît Lebeau -die we kennen van Speleo Secours- neemt ons mee door de Trou du Parrain. Voor een beschrijving van de grot verwijs ik graag naar een recent artikel in Spelerpes.
Om 13u30 verzamelen we aan het waterzuiveringsstation van Eprave. Hans en Jochem zijn voor deze tocht de gelukkigen die last-minute mee konden. De ingeschreven openstellers hebben echter één voor één afgehaakt, zodat het op een Spekul-uitje begint te lijken. Benoît en Olivier gaan ons vandaag gidsen. Na een omkleedsessie vraagt Benoît me om mijn texair nog even af te borstelen -wat ik driftig doe, want het schijnt een mooie grot- en slaat me dan lachend gade. Practical joke blijkt want op weg naar de grot moeten we door een duiker onder de weg doorkruipen!
De grot begint met een oude loodmijn met min of meer duidelijke aanwijzingen van de mijngeschiedenis. De meest tastbare aanwijzingen zijn echter tegelijkertijd de meest schrikwekkende: de houten stutbalken van de gewezen mijn ... of tenminste wat ervan overblijft. Benoît stelt dat ze wellicht (?) nog wel een tijdje kunnen meegaan, maar dat we vooral van de zijwanden moeten afblijven! Voor het eerst kruipen we door een virtuele etroiture, ik kan je verzekeren dat je je smal maakt als je anders misschien een lawine van stenen zou kunnen veroorzaken.
Hoe verder we vorderen hoe minder mijn en hoe meer grot we te zien krijgen. Dat blijkt zeer de moeite ondanks de plakkerige modder waarop we ons voortbewegen. De ontdekkers (SC ASAR) hebben immers weinig ruchtbaarheid aan hun ontdekking gegeven en de huidige beheerders (GRPS) werken aan een discrete ballisage.
Op een bepaalde plek gaat Benoît nog een ballisage plaatsen en raadt ons aan om zelf links en rechts op ontdekking te gaan. Na een half uur horen we hem roepen waar we zijn. Wij antwoorden dat we in een zaaltje zitten. Als hij zich bij ons voegt geeft hij toe dat hij dat zaaltje nog nooit heeft gezien (en dat in dik 5 jaar!). Het is echter geen premiere, want er zijn topopunten ;-(
We vatten de terugtocht aan en alles verloopt voorspoedig. We komen als echte modderduivels (diables de boue) aan de oppervlakte en moeten dan nog onder de weg door zodat de modder daar nog blaadjes kan meenemen. Het ziet er een beetje uit zoals de verliezers van het pokerspel in Lucky Luke albums, maar aan de oever van de rivier kunnen we dadelijk onze pakken wassen!
We zijn het erover eens dat het een voorrecht was om deze grot te (mogen) bezoeken en bedanken de gidsen met een Leuvens streekproduct. Dan moeten Olivier, Hans en Jochem echter huiswaarts wegens andere verplichtingen ...
Op zaterdag 9 juni 2012 staat de "Grotte Surprise" van de afgelopen speleologische dagen op het programma. Benoît Lebeau -die we kennen van Speleo Secours- neemt ons mee door de Trou du Parrain. Voor een beschrijving van de grot verwijs ik graag naar een recent artikel in Spelerpes.
Om 13u30 verzamelen we aan het waterzuiveringsstation van Eprave. Hans en Jochem zijn voor deze tocht de gelukkigen die last-minute mee konden. De ingeschreven openstellers hebben echter één voor één afgehaakt, zodat het op een Spekul-uitje begint te lijken. Benoît en Olivier gaan ons vandaag gidsen. Na een omkleedsessie vraagt Benoît me om mijn texair nog even af te borstelen -wat ik driftig doe, want het schijnt een mooie grot- en slaat me dan lachend gade. Practical joke blijkt want op weg naar de grot moeten we door een duiker onder de weg doorkruipen!
De grot begint met een oude loodmijn met min of meer duidelijke aanwijzingen van de mijngeschiedenis. De meest tastbare aanwijzingen zijn echter tegelijkertijd de meest schrikwekkende: de houten stutbalken van de gewezen mijn ... of tenminste wat ervan overblijft. Benoît stelt dat ze wellicht (?) nog wel een tijdje kunnen meegaan, maar dat we vooral van de zijwanden moeten afblijven! Voor het eerst kruipen we door een virtuele etroiture, ik kan je verzekeren dat je je smal maakt als je anders misschien een lawine van stenen zou kunnen veroorzaken.
Hoe verder we vorderen hoe minder mijn en hoe meer grot we te zien krijgen. Dat blijkt zeer de moeite ondanks de plakkerige modder waarop we ons voortbewegen. De ontdekkers (SC ASAR) hebben immers weinig ruchtbaarheid aan hun ontdekking gegeven en de huidige beheerders (GRPS) werken aan een discrete ballisage.
Op een bepaalde plek gaat Benoît nog een ballisage plaatsen en raadt ons aan om zelf links en rechts op ontdekking te gaan. Na een half uur horen we hem roepen waar we zijn. Wij antwoorden dat we in een zaaltje zitten. Als hij zich bij ons voegt geeft hij toe dat hij dat zaaltje nog nooit heeft gezien (en dat in dik 5 jaar!). Het is echter geen premiere, want er zijn topopunten ;-(
We vatten de terugtocht aan en alles verloopt voorspoedig. We komen als echte modderduivels (diables de boue) aan de oppervlakte en moeten dan nog onder de weg door zodat de modder daar nog blaadjes kan meenemen. Het ziet er een beetje uit zoals de verliezers van het pokerspel in Lucky Luke albums, maar aan de oever van de rivier kunnen we dadelijk onze pakken wassen!
We zijn het erover eens dat het een voorrecht was om deze grot te (mogen) bezoeken en bedanken de gidsen met een Leuvens streekproduct. Dan moeten Olivier, Hans en Jochem echter huiswaarts wegens andere verplichtingen ...
Benoit wil nog wel mee een "verre de l'amitié" gaan drinken en begeleid me naar Han-sur-Lesse. Daar heb ik 's avonds namelijk afgesproken in de "GITE D'ETAPE ENTRE PIERRES ET RIVIERES" met Jos Burgers en Marcel Dikstra van Speleo Nederland. Zij gaan me een
snelle inwijding in de Nou Maulin bezorgen en kennen de grot als hun broekzak. Ze blijken echter net
gedoucht te hebben en willen liever gaan eten en daarna hun topo
bijwerken. We plannen om zondag vroeg voor het ontbijt te gaan, want om
10u00 staat de "Bois de Waerimont" op mijn programma. Het wordt nog een
gezellige (speleo)avond in de gîte, want ook Marc Legros -van SC Fistuleuses die komt helpen bij de topo van de Nou
Maulin- en Stijn Schaballie, Geert De Sadelaer ,
Kris Carlier en Dirk Deroo -van Cascade en actief in de Fosse-aux-ours- komen nog de
groep vervolledigen. Niet al te laat gaan we slapen; morgen is het vroeg
dag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten