Met zeer goed weer in het vooruitzicht besloten we (Renaud, Lieven, ikke, Ariana, Asefeh) om het King Filibereke weekend op/in de Roche aux Corneilles door te brengen. Een eerste keer in een ‘grot’ slapen zou natuurlijk het hoogtepunt worden.
Op zaterdagmiddag kwamen we met veel te veel eten en veel te
veel touw aan aan de RAC, na wat gesleur stonden we met alle zakken klaar om
onze slaapplek te claimen. Een vader was zijn kinderkes wat touwtechnieken aan
het aanleren dus kozen we ervoor om de 12m ingang te equipperen in plaats van
de 6m ingang. Dit betekende wel dat al de zakken 12m omhoog gejumaard moesten
worden, maar dat namen we er graag bij.
Omdat het toch wel zeer warm was (+30°) kozen ik en Asefeh voor een duik in de Ourthe, terwijl Ari en Renaud begonnen te equipperen. Lieven? Die keek toe J en zorgde voor de BBQ. Na een lekkere? maaltijd van doritos en platte kaas en ravioli in blik met BBQ vlees (zolang we maar genoeg koolhydraten binnen kregen) besloten we om onze slaapplek in te richten en alle toegangen af te sluiten (er hangt tegenwoordig een touwladdertje). Er was namelijk een nogal LUIDE groep waaltjes op bezoek, +- 20 man, en we waren niet echt uit op nachtelijke bezoekers. We hadden onze drank al moeten gaan redden, door yours truly, en hadden wel door dat ze in hun dronken bui zouden willen omhoog klimmen. Het uitzicht vanuit onze slaapplek was supermooi en zeer sereen (als we het roepen en tieren van onze dronken vrienden even negeren), maar ook de grot moest niet onderdoen, die had Lieven zeer romantisch gedecoreerd met theelichtjes.
Na een laatste keer gordel aan-afdalen-gordel uit-toiletbreak-gordel aan-jumaren-gordel uit, kropen we onze slaapzakken in.
Renaud
bewaakte de 6m ingang, ikke de 12m en de angsthazen? Die lagen in de pipi gang J (kadootje van een voorganger).
Zoals voorspeld probeerden enkele waaghalzen naar boven te klimmen midden in de
nacht, maar Renaud bewees een goede waakhond te zijn J , uiteindelijk gingen ze enkel
met ons toiletpapier lopen, maar we hadden genoeg mee.
De volgende ochtend na 2, 3 uurtjes slaap (yep weer onze
dronken vriendjes) gingen we er echt voor gaan. Al bleek dat het voor enkelen
toch echt wel te warm was op de rots en zij kozen voor een rustig dagje aan het
water of achter de pc voor het werk. Ariana besloot het equipment naar boven te
desuiperen en ik ging proberen naar de schaduw toe te equiperen. Met een beetje
kriebels in de buik ging ik over de rots hangen en begon de zoektocht naar
broches of spits (die niet zo alomaanwezig waren als aan de niet-schaduw kant).
Veilig terug beneden, zag ik opeens Ariana achter mij, nu voelde ik de
adrenaline pas echt; iemand’s leven buiten dat van mijzelf hing opeens van mijn
equipeerwerk af. Ook zij kwam goed aan en we overtuigden Renaud om het
desequipeerwerk op zich te nemen (te warm :p). We eindigden met een duiktocht
naar enkele gevallen musketons (je mag 5x gokken), die we gelukkig terugvonden,
helemaal proper gewassen. Naar goede traditie eindigden we met een ijsje en een
pintje op een terrasje.
RAC voor herhaling
vatbaar!
