Cantabrië, 3 dagen Hormigas

Midden oktober trokken we er nog eens een paar dagen op uit naar Cantabrië. Vermits het verbinden van de "Hormigas" met de rest van het systeem ons het grootste grottensysteem van Spanje zou opleveren, was dit opnieuw één van de doelen van de explo. Piet en Oswald hadden afgelopen zomer een stukje bijgevonden dat richting de Encaramado lijkt te gaan.

Deze explo zouden we ook gebruiken om eens digitaal te topograferen met topodroid. De metingen van de disto worden via Bluetooth doorgegeven aan een pda, waardoor onmiddellijk de afstanden en dieptes gevisualiseerd worden. In theorie gemakkelijk, maar in de praktijk toch ook koppeke bijhouden! Daar bovenop is de batterij op een dag leeg, dus moesten we ook een extra powerbank voorzien.

Op dag één exploreren we dus verder waar Piet en Oswald gebleven waren en vinden we ca 50 topometers extra in een blokkenstort met de nodige desobstructies. Het lijkt dat we hier maar verder kunnen geraken als we blijven desobstrueren. Na 11u wroeten en werken komen we terug aan de bivak om er de plannen van de volgende dag te bespreken.

 

Zondag gebruiken we om op zoek te gaan naar putten in de grote zaal en zowaar komen we na wat desobstructies in een grotere zaal, welke ons hoopvol stemde. Helaas liep het opnieuw op een einde, ondanks we onder de zaal een extra labyrintje vonden waar we dachten verder in te kunnen. Helaas kwamen we terug in dezelfde zaal uit.




Maandag wil Dirk de "verloren put van Walter " topograferen, die dus tot voor kort onvindbaar bleek. Zondag was de ingang al teruggevonden, nu was het dus verder afdalen en kijken of er een vervolg was. Ook weer hier en daar beloftevolle stukken, maar echte doorbraken konden we niet forceren. Hoogtepunt was wel dat een kanjer van een rots van 500 kg blijkbaar los lag terwijl we er meermaals gepasseerd waren. Veiliger was het dan ook om die maar naar beneden te laten kletsen in stijl.




Maandagnamiddag houden we het voor bekeken en jumaren we naar boven. Een welverdiende douche en een Spaanse topmaaltijd maken van ons allen een andere mens.

Resultaat van de explo, een kleine 450 topometers erbij en een reden om nog eens terug te gaan en de connectie proberen te leggen.

Spekul 50: Alpiene wandeling in Beez

Piet, Sara en ik beslissen om op de zaterdag van Spekul 50 de Alpiene wandeling van Beez te doen. Ik had er al een paar keer over gesproken, het is volgens mij de knapste, technische wandeling die je kan doen in België. Over een afstand van 6 km klim en daal je 10-tallen keren om je op een totaal van bijna 1000 hoogtemeters te brengen. Geen hoogtevrees hebben en durven 3de graads vrij te klimmen zijn absoluut noodzakelijk! Reken op die 6 km een 3u zonder pauzes.

Stukje klimmen

Uizicht op de Maas

 

Het pad wringt zich over en tussen de rotsen, soms erdoor via een spleet of een grotje, je moet goed kijken , want het pad is niet steeds duidelijk. Gele pijlen of stippen wijzen de heenweg, blauwe de terugweg.

Tussen en door de rotsen

De uitzichten en de vegetatie zijn op vele plaatsen echt schitterend!

Afklimmen

De grootste helden waren Piet en Sara, die na afloop nog de Maas zijn ingedoken.

Ik ga deze wandeling zeker eens in de winter komen doen als het gesneeuwd heeft, dan wordt het nog een kaliber zwaarder :-)

SPEKUL 50, voor jong en oud.
Wat leuke foto's

Spekul 50-bier

Deze week wordt ons Spekul 50-bier gebotteld. Vandaag heb ik het etiket geoptimaliseerd en op een lege fles geplakt ... Bij deze een teaser. Voor de echte proeverij gaan we nog even moeten wachten
:-)

uitstapje naar Alto del tejuelo

blitz naar  Alto  Tejuelo ~ Cantabrië  van 7 tot 11 juni..  Bram, Sara, Piet, Walter en ik..
Kort samengevat : 2 dagen modder, barro, mud, boue  .. etc.  en dan nog 1 dag spelei-toerisme  met een explo-tintje

weinig gevonden, maar uiteindelijk geeft het blaasgangetje van Gembo zijn geheimen prijs  Na een paar smalle passages, een eerste zaaltje, reeds eerder gezien door Thomas, Koen2 en Oswald bij een vorige explo, vervolgt na een simpele klim en nog een smal gangetje in een tweede zaal.  Tocht zijn we daar kwijt..  ??  wordt nogmaals vervolgd ..

tevens, bij het zoeken naar een vervolg naar het oosten, ergens in de collector, konden we kennismaken met één van de meest waanzinnige "passamanos" ooit gezien.. Geïnstalleerd op een spekgladde modderhelling had dit ons naar een mogelijk vervolg moeten leiden, helaas, de klim (Bram en Walter) leidde wel naar een galerij, die echter naar zo'n 15 meter al stopte op .... nog een klim... 

zaterdag: genoeg modder gezien, en dus een "geleid toeristisch" bezoek aan één van de mooie galerijen van het fossiele gedeelte. Al snel vinden we een vervolg in een laterale galerij, en na de nodige desobstructiewerken wordt er een vervolg gevonden..  Na een paar honderd meter stopt dit mooie galerijtje echter. topo ± 200 meter ..

conclusie : 80 uur TPST & 500 meter topo toegevoegd aan het systeem (momenteel zo'n 134 kilometer)

salu2

dirk

Outdoor training

Previous Wednesday, the Nayer was not available for training, so we did it outside at the fire escape stairs. To be repeated!

Spelathlon 2017

Naar bijna jaarlijkse traditie doen we bij Spekul "ne keer zot" op 1 mei. Dit jaar was het Spelathlon-time. Op het programma de Bernard, MTB, wandelen en lopen. Om het niet te moeilijk te maken maakten we het qua transport weer heel moeilijk, om uiteindelijk met 9 mensen met 5 wagens op de wei van de Bernard te raken. Dirk, Katleen en Kathleen hadden zich al voordien comfortabel geïnstalleerd, Piet, Leonie, Tim en ik kwamen vanuit Leuven en Bram en Nele waren voor het lang weekend al naar de streek afgezakt.

Rond 9u45 waren we klaar om de Bernard af te dalen met zijn vijven (Bram, Piet, Tim, Leonie en ik, de rest was een stevige wandeling gaan maken) om dan een 45 minuten later aan de voet van de number one te staan. Het vaste touw glunderde naar ons en we besloten toch eens naar boven te gaan. Helaas was enkel de eerste put geëquipeerd, de rest is dan voor een volgende keer, dan nemen we wel extra gerief mee. En terug naar buiten, om 11u30 was ik boven en twijfelde of ik al mijn 11 km ging trailen, maar ach, wachten dan maar. Helaas slecht gekozen, het duurde tot 12u45 eer iedereen buiten was.

 

Hop iets eten en Piet, Tim en ik kropen de MTB op, voor een toertje in de vallei van de Bocq.

De tocht begon perfect, mooie slingerende singletracks omhoog en omlaag, maar helaas voor Tim een fatale klapband rond km 7. Gezien dit de derde keer in 2 weken het geval bleek te zijn (slecht lint aan de velg) besloot hij te voet naar de auto te keren en gingen Piet en ik verder.

 

De tocht was verrassend knap, met stevige klimmen en geschifte afdalingen. Na 31 km en 1000hm afzien kwamen we iets voor 16u aan de auto.

 

Tim had toch nog "een beetje gejogd" (sic), tot aan de Maas en terug :-) Van de rest was niets meer te bespeuren, in rook opgegaan of zo.

Het trailen zou ik maar laten, ik had thuis beloofd om tegen 17u terug te zijn (en ik was ook een beetje moe ;-)) Jeuj, een geslaagde dag voor iedereen :-)!