een rustige dag in sprimont

Het is zaterdag 21 januari en we hebben twee doelen voor ogen. Het eerste: alles heel erg op het gemak doen, het tweede: de grotten in de steengroeve in Sprimont bezoeken. 'wij' dat zijn Heide, Leonie, Lucie en Bram. Die grotten dat zijn de Gouffre Perseverance en de Enfer-Fissures.

Het is al bijna 11h voordat we vertrekken op spekul. Rustig aan. Tegen de middag komen we dan aan in Sprimont. Er zijn daar twee steengroeves, en uiteraard weten we niet welke we moeten hebben. Het duurt niet lang voor we doorhebben dat we de andere groeve moeten hebben. Eens daar aangekomen herken ik de groeve wel, maar niet van de vorige keer dat ik de Enfer-Fissures gedaan heb, eerder van een keertje lang geleden (Kaas en Wijn 2011?) dat we helemaal geen grot gevonden hebben!

Overzicht van de groeve

Soit, we gaan toch maar op verkenning... Na een tijdje merken we een dunne elektrische draad op die op de weg ligt: een detonatiekabel! We maken rechtsomkeer, terug naar de ingang en volgen een andere weg de groeve in. Onze zoektocht naar de Perseverance wordt snel beloond. Niet met een grot, maar met een mooie vos die op de tegenovergestelde helling rondloopt en zich van ons niets aantrekt. Precies een berggeit! Waar de Perseverance zou moeten liggen vinden we enkele losse stenen en grond.

Gouffre Persévérance Coin Bébert Déom (foto Albert Briffoz)

Ondertussen hebben we ontdekt dat het ene einde van de detonatiekabel nergens aanhangt, en dus wagen we ons weer op het hoofdpad. Snel blijkt dat ook de andere kant nergens aanhangt... Na een kort wandelingetje komen we aan bij het andere einde van de groeve. Hier is ook een ingang: eentje die ik herken en vlakbij ligt de ingang van de Enfer (of is het de Fissures?). Sinds de laatste keer dat ik deze grot bezocht, is het grondniveau een paar meter opgehoogd, maar de uitbater is blijkbaar zo goed geweest een betonnen koker met ladder te voorzien zodat de grot toch nog toegankelijk is.

Werken aan de nieuwe ingang (12 dagen lang)

Nieuwe ingang

Het is al rond half twee eer we eindelijk in de grot afdalen. Had ik al gezegd dat we alles rustig gingen doen? Even ben ik verbaasd wanneer, vlak na de ingang, de weg versperd wordt door een reeks maagdelijk uitziende stalagmieten. Snel blijkt het om ijsstalagmieten te gaan: heel mooi, maar ze overleven onze doortocht niet.

Ijsstagalmieten met een tweede leven als lightsaber

Na enkele putjes en wat gekreffel komen we aan bij een vast equipement dat nog net betrouwbaar genoeg lijkt. Hierna volgt een traversee waarvan het equiperen wel wat tijd kost en een volgende put. Nog even rondkijken en het is het weer tijd om terug te keren.

Alles bijeen een heel fijne sportieve moddergrot die best wel eens meer op het programma mag staan. Als iemand een degelijke topo heeft zou dat handig zijn.

Bram

Equiperen:

De touwlengtes op de site van avalon zijn een stuk te kort (waarschijnlijk voor enkele ankerpunten), dus doe het eerste touw +10m, de rest +5 en verdubbel het aantal musketons.

Putten: 7m, 7m, 5m klimmen, daarna putten 15m, 25m

Wegbeschrijving:

Neem op de E25 afrit 45 (Sprimont), op het rond punt na de afrit direct naar rechts en die baan even volgen. Je gaat rechtdoor op een vreemdsoortig dubbel rond punt; enkele straten later naar rechts: de 'Rue Lileutige'. Je komt snel een koekjesfabriek tegen waar je kan parkeren, rechts van die fabriek is de ingang van de groeve. Na een kort wegje zie je de ingang van de grot links liggen. Je mag de groeve alleen binnen als men niet aan het werken is.

PS Albert Briffoz (beheerder vd grot) is zo vriendelijk geweest mij extra informatie (o.a. een veel betere topo) door te sturen.