In deze blogpost ga ik
de avonturen van team Lieven, Dong, Heide en Pieter vertellen op zoek naar
grotten in de velden en bergen in Cao Bang. Bij het over straat gaan blijkt dat
wij de attractie zijn hier in de streek want zelfs tijdens het kalibreren van
de meet toestellen kwamen mensen langs om foto’s te nemen samen met ons.
|
Heide die eens kennis wou maken met een buffel |
|
Heide, Lieven en Pieter bij een lokale gemeentefunctionaris.
Jammer genoeg staat onze vierde man Dong er niet op. |
Prospectie
Onze eerste teamdag
stond in het teken van het zoeken van grotten, hiervoor reden we naar het lokale
gemeenschapscentrum waar we via via probeerden te achterhalen of de lokale
bevolking grotingangen wist, gesprekken als deze gaan altijd gepaard met een
tasje thee. ze name ons mee naar drie grot ingangen. Een van deze grotten
hebben we dan ook gelijk getopografeerd (Nguon Xe).
Toen we terug aankwamen in het dorp werden we uitgenodigd om een glaasje te
drinken bij het dorpshoofd.
De lokale drank is zelf gestookt uit maiswijn, de sterkte van de
drank is afhankelijk van de producent ;) .
|
Het huis van het dorpshoofd bevond zich op palen waardoor het binnen
lekker koel was. |
|
Op deze ietwat wazige foto kan je links de twee aanwezige
dorpshoofden zien, in het ,idden is Dong te zien onze Vietnamese gids. |
Grot 1: Nguon Xe
Om deze grot te
bereiken was een flinke wandeling/klim nodig. De ingang naar de grot was
grotendeels dicht gemetst met stenen, dit omdat het heel lang geleden in
oorlogstijd deze grot werd gebruikt als militaire schuilplaats. De grot zelf
was tamelijk groot met een plafond op een hoogte van 10m en een breedte van
tussen de 20 en 40m.
De grot was bezaaid met gigantische pilaren, na het topograferen bleek dat de
grot “maar” 200m lang is.
|
Enkele foto's van de klim naar de grot en terug |
|
De dichtgemetste ingang om de inzittende te beschermen tegen aanvallen,
rechts is een schietgat te zien |
Grot 2: Rang Cang
Ons tweede bezoek was
aan een zeer groot gat. Er was nog nooit iemand afgedaald in deze put dus een
groot aantal mensen kwam kijken hoe wij afdaalden in deze put. Toen wij vele
uren later terug boven kwamen bleek dat 16 man zelfs de hele tijd is blijven staan
tot wij boven kwamen.
|
We waren zeer populair bij de lokale bevolking |
|
Dong komt net uit de grot na een klim van 35m.
Op de achtergrond enkele van de toeschouwers die gebleven zijn. |
De grot zelf was een
zeer grote ingestorte zaal, door de afwezigheid van een dak was er dus in het
grootste deel van de grot zonlicht. De eerste afdaling was 35m diep ( de totale
diepte was 100m), dit was de enige afdaling waar we touw voor nodig hadden.
Verder ging deze grot via een puinhelling bergaf in een vermoedelijk oude
rivierstroom, hier hoopten we een vervolg van de grot te vinden. Tot onze
teleurstelling liep deze weg volledig dood. Na wat rondzoeken besloten we deze
grot dan maar te topograferen. Tijdens het topograferen zocht Lieven samen met
Dong en Alain Provice naar andere mogelijke doorgangen naar een gigantisch
grottenstelsel maar ter vergeefs er werd niets gevonden. We gingen dan maar
terug naar boven om onze fans te begroeten.
|
De ingang van de put van in de grot gezien. De imensheid kan duidelijk gezien worden door te kijken naar de vlek rechts
van het 35m lange touw, dit is een van onze teamleden. |
|
Enkele in de grot terecht gekomen boomstammen |
|
Lieven op verkenning om het vervolg te vinden. |
Eens bovengekomen en
omgekleed werden we uitgenodigd om met een ander dorpshoofd thuis te gaan eten.
Een Vietnamees maal
Ondertussen zijn we al
verschillende keren bij Vietnamezen thuis langs geweest.
Een eerste ding dat bij hun opvalt is hun grote gastvrijheid, volgens onze gids
Tuan is deze zelfs groter voor buitenlanders dan voor landgenoten. Een ander
opvallend ding is dat elk huis, hoe simpel ook, elektriciteit heeft.
|
Boven hangt het gerookte vlees, lekker Buffel en Varkensvlees.
Onderaan de kookpotten waarin het varkensvoer wordt bereid |
|
Klaar voor een lekkere maaltijd. Rechts is ook een zeer belangrijke, maar vaak vergeten persoon te zien, onze chauffeur |
Na de gebruikelijke
thee begonnen begon er meer en meer volk binnen te stromen. Het gezelschap
bestond zoals ook alle andere keren enkel uit mannen, deze hadden echter
allemaal verschillende beroepen. In ons gezelschap van op het einde meer dan 10
man bevonden zich onder andere een leraar van de lokale school, een pas afgestudeerde
(broer van het dorpshoofd), een arbeider van het lokale elektriciteitsbedrijf.
Na onze maaltijd van buffel, varken, groenten en rijst werden we alweer
getrakteerd op de lokale zelfgestookte maisdrank. Er werd veel geklonken en
geschonken waardoor het merendeel van het gezelschap zich in hogere sferen
bevond op het einde van de avond. Na een rondleiding op de boerderij en nog wat
drank zijn we dan maar weer naar huis gekeerd.
Grot 3: derde grot
Van deze grot hadden
we niet zo een grote verwachtingen, de lokale mensen vertelden ons dat hij wel
50m diep maar dat was volgens ons nogal bij de haren gegrepen. Ook werd ons
over deze grot verteld dat er bij het betreden ademmoeilijkheden optraden, we
waren dus gewaarschuwd voor de mogelijke aanwezigheid van CO2 in de put. Voor
de volledigheid wilden we deze put toch topograferen dus begonnen we deze af te
dalen met het touw.
Dit keer stond er
zelfs meer volk rond de put en toen we eruit kwamen stond er meer dan 60 man
inclusief de lokale schooljongeren ons op te wachten.
De grote verrassing
was dat deze grot niet 50 maar tot nog toe al 60 m diep is en nog altijd niet
gedaan is. De ademhalingsmoeilijkheden waren niet veroorzaakt door CO2 maar een
hoog vochtgehalte waardoor deze grot van status “niet zo interessant” naar
“zeer interessant” overging.
We moesten echter vervroegd terugkeren omdat we in onze eerste exploratiekit
niet genoeg touwen hadden voorzien. Deze grot heeft hopelijk nog vele
verassingen voor ons.
|
Eerste afdaling, geƫquipeerd met een boormachine
dalen we de put af |
|
Onze toeschouwers worden steeds talrijker, Heide telde er 60 op een moment
waarna er nog meer aankwamen |
Meer grotten?
Nadat we onze
verrassende tocht vervroegd moesten staken gingen we op visite bij de lokale
autoriteiten (wat zoals altijd gepaard gaat met thee en maisbrouwsel) hier
kregen we plots te horen dat er nog meer grotten in de buurt gekend waren. Na
een kort bezoek bleken dit grote ingangen van wel 20 m hoog te zijn. Onze
avonturen rond dit dorpje zijn dus nog lang niet gedaan.