Het nieuwe bestuur

En hier is dan het nieuwe bestuur, tijdens het wikken en wegen van de Sint (die ons met veel lekkers verraste). De onzichtbare persoon is Jozefien (hopelijk voel je je tijdens dit schrijven al een stuk beter!).

woordje van de voorzitter

Speleo is een van de weinige vrijetijdsbestedingen waarbij de deelnemers "breedlachend over de rand van een afgrond stappen", zich vervolgens vrijwillig -én soms tegen beter weten in- "in nesten werken" en zich op hun best voelen als ze "diep in de put zitten" ;-)
voorzitter worden van zo'n clubje prettig gestoorden is dan ook een twijfelachtige eer ...
toch ben ik graag ingegaan op de "belangrijke vraag" die Katleen me digitaal stelde ...


Denk nu echter niet dat ik altijd en overal het voortouw ga nemen ...
Achterop mijn texair staat nu eenmaal "don't follow me I'm lost too" (en dat mag je in vele grotten zelfs letterlijk nemen)
Na amper twee jaar Spekul ben ik immers zelf nog veelal zoekend en er zullen dus zeker nog momenten komen dat ik zal twijfelen,
net zoals ik dat trouwens heb met sommige passages in grotten ... (been there, tried that ...)
Iedereen die al met mij "de dieperik is ingegaan" weet immers dat ik dikwijls -soms letterlijk- ondersteuning nodig heb
iets dat ik als voorzitter graag ook buiten de grot zou willen ervaren ...

Soms denk ik nadien wel dat ik zo het "stalagmietje van de dag" heb verdiend, maar tot nader order wordt die trofee niet uitgereikt ;-)

genoeg over mij ...

Katleen wil ik bedanken voor haar inzet als voorzitter en haar daarvoor twee gepaste dingen schenken
het eerste is kostbaar
een kostbaar mineraal
wellicht het kostbaarste van allemaal
een mineraal dat vele speleo's een ongelofelijke drive bezorgd
het mineraal dat onze grotten gemaakt heeft tot wat ze nu zijn
een mineraal waarvan we de waarde nog teveel onderschatten ...

Het tweede is net als zij een Limburgs streekproduct:
een potje stroop uit de stoomstroopfabriek van Borgloon
Dat zal ze zeker kunnen gebruiken aangezien haar potje nu wel leeg moet zijn ...
met al die stroop die ze aan mijn baard heeft gesmeerd ;-)

Ze mag dat potje trouwens delen met de andere leden van het bestuur ...
maar zeker niet met Lieven, want die mailde me "G'ebt et aan uw kloeten"
en zo'n stroperig goedje aan m'n ...
Maar ... we wijken af ;-)

rest me nog één ding en dat is jullie allemaal uitnodigen om samen het "GLAS" te heffen op al het goede dat al geweest is en al het goede dat nog mag komen ;-)

Björn van Staeyen

Love is in the air ...

Het is niet altijd duidelijk wat de cursisten allemaal uitspoken aan de touwen tijdens de wekelijkse touwtraining ...


... maar ze hadden wel plezier die twee ;-)

Jammer van de mindere kwaliteit van de foto's, maar toch bedankt Hans om dit snel op je mobieltje vast te leggen ;-)

Spelunking – Explore the Caves, Explore Yourself

My familiarity with the word 'Spelunking' was recent (thanks to Batman Begins!!), nevertheless I felt a strong connection with it (Love at first sight?!?!). It was my dream to explore at least a cave and today that dream has come true, thanks to SPEKUL.

Of course, I sucked as expected in my first attempt. I had to be talked (to motivate), pulled and pushed through narrow and wet slopes. Nevertheless, it gave me an opportunity to know, what is spelunking? And it has certainly helped me to confront my fears of height and darkness.

St. Anne might be considered as the easiest cave in the country nevertheless it has its own set of challenges and associated treasures – a bustling mountain stream, a wet ‘letter box’ and a crystal room to make the trip worthwhile.

Be it the hour long car travel or the time spent in the cave, I enjoyed a lot. Of course, special thanks goes to Josephine (who narrated many interesting facts about Belgium, Flanders and its people..and took care of me as a school kid in the cave J), Hans and Bran (for all their foot, hand and back supports..did I missed anything? ;)) who made my first trip memorable. As Hans joked while driving back…Now I can say, I know Belgium inside out ;)


So when is the next trip??, I am ready with my spelunking gear ;)


==========================================



Best Regards,
Arun

Een weekend in de Jura

Een weekendje Jura tijdens het verlengd weekend van 11 - 14 november... Een klassieker met veel klassiekers van grotten en speleo-mo(nu)menten.

Een grote afvaardiging van oude, nieuwe, jonge en (nog)-geen Spekul-leden vertrok op woensdagavond met volgeladen auto's met touwen en lekker en veel eten richting Amathay. Daar hadden we een luxueuze gîte gehuurd met bedden voor 14 (of 16?) personen, een grote keuken, twee badkamers (met douche en bad!), aparte slaapkamers voor 4 personen, een grote living met een kacheltje en een grote speleo-berging.




In de vroege uurtjes kwam iedereen aan in de gîte, alwaar we nog een gezellige babbel deden alvorens onze bedden op te zoeken. De mogelijke grotten voor de volgende dag werden overlopen, maar we waren allemaal een beetje op onze hoede voor eventuele crue's, gezien het voorspelde regenweer... Afwachten dus wat er morgen mogelijk zou zijn.


Donderdag tegen de middag was iedereen in uitrusting, klaar om naar de grotten te vertrekken. Op het programma stonden o.a. de Mont Ratey, een minder bekende, maar sportieve grot en de Vauvoigier, een sportieve klassieker van (groot) formaat. Zothuis, Peter, Rotana en Isa trokken naar de Vauvoigier om deze te equiperen en te touwen zouden blijven hangen voor een andere groep die deze toch wel droge grot zaterdag zou desequiperen. Isabelle deed haar eerste equipeerervaring op door de ingangsput te equiperen (langs links en dus blijkbaar de moeilijke kant...). Tijdens deze grottocht maakten sommigen van zeer nabij kennis met vleermuizen. Of de vleermuizen dat leuk vonden is raadselachtig!

De grotters die als eerste terug waren maakten lekkere Chili con Carne klaar, alwaar lustig van gesmuld werd! Er was dan ook een zeer grote portie voorzien. De avond werd afgesloten in de salon, alwaar iedereen weerom wilde plannen maakte voor de dag nadien.

Op vrijdag was de regen van de partij... Wat een ontgoocheling was voor de speleo's die de Vauvoigier wilden gaan doen en deze desequiperen. Aan de ingangsput stroomde het water naar binnen en langs de 'waterval' in de ingangsput afdalen zag niemand zitten (misschien nog minder dat men hier ook nog 40 m naar boven zou moeten jemaren aan het einde van de tocht :-)). Anderen hadden iets meer geluk tijdens het grotten, er werd gekozen om af te dalen in de Gouffre de Vaux, een zeer mooie maar vooral modderige en glibberige grot.

Op zaterdag werd een tweede (en succesvolle) poging gedaan om de Vauvoigier te doen met op de terugweg het desequiperen, waar Sara zich over ontfermd heeft! Voor de anderen stonden dan weer 'alternatieve' grottochten op het programma. Koen, Sandrine, Isabelle en David zijn grot-foto's gaan trekken in de Gouffre des Ordons. Het ideetje van de naaktkalender kwam (weer) naar boven... Maar werd terug in de koelkast gestoken toen Sandrine merkte dat het onder de grond best wel koud en nat kan zijn, dus onderpak en texaire aanhouden is geen overbodige luxe.

  

Het was mooi weer zaterdag, waardoor Lieven, Peter, Dorien en Andries besloten om een canyoning te doen. Rotana en Lotte besloten dat het toch maar te koud en te nat was en hielden het daarom op een fixe wandeling in de omgeving.





















Een Jura-weekend moet afgesloten worden met een kaasfondue en zo gezegd zo gedaan: zaterdagavond schaft de pot broodjes met kaas :-)















Op zondagochtend wordt eerst de gîte opgeruimd, sommigen kopen nog lekkere honing van de eigenaar en daarna splitsen de wegen naar huis voor sommigen, anderen kiezen om nog eerst de Sarazinne af te dalen... Het zonnetje is van de partij, wat het een aangename ervaring maakt!