"Lustin, 8 mei 2011; 'n prachtig weids landschap, fantastisch weer en... een gat in de grond, 'Le Trou Haquin'. Onder het enthousiasme van Isabelle en Björn trekken we onze waterdichte pakken aan verneem ik dat de ingang en uitgang één en dezelfde zijn. Twijfel en claustrofobische gedachten steken de kop op. Bedenkelijk en zachtjes vloekend ruil ik het zalige zomerweer in voor de zwarte kilte van de grot..waar ben ik toch aan begonnen? De rotsen voelen eerst bedreigend glad aan en onder het motto 'je stopt altijd wel ergens' mogen we ons meteen 'gewoon laten glijden'..tjongejonge! Maar gaandeweg word ik de natte en rustgevende donkerte gewoon en wat is het klimmen, kruipen, glijden en wringen dan leuk! Via de trompette, langs de modderberg en door het koeiengat (nogal letterlijk!) banen we ons een weg de duisternis in. Voor de kenners: het 'neusje van de zalm' laat ik wijselijk aan me voorbijgaan ;-) Conclusie: Het 'gat' waar ik me eerst met enige twijfel in liet mee leiden heeft een kei toffe, avontuurlijke dag opgeleverd! Dankjewel, Isabelle en Björn!"
Anne-Sophie Bruylants
1 opmerking:
Isabelle's friends, you were the best, so brave, so strong, hard to believe it was your first time inside cave!
Een reactie posten