Beginnelingen op de Nationale dagen van de Speleologie

Zondag 7 oktober 2013

Op zoek naar een nieuwe, meer uitdagende hobby kwam ik op de Spekul infoavond eens horen hoe het er aan toe gaat bij mensen met een ondergrondse passie. We werden letterlijk mee de grotten ingesleurd tijdens de 3D-presentaties. Voor mij alleszins genoeg overtuigingskracht om vier dagen later mee op stap te gaan naar een grot in Marche-en-Famenne! Een geschikte beginnersuitstap tijdens de Nationale dagen van de Speleologie. 

Met zeven enthousiastelingen, waaronder vijf nieuwsgierige beginnelingen (Björn, Geoff, Emiel, Lester, Lizzy, Robin en Leen) was het een ideale manier om kennis te maken met speleologie. Met wat oude kleren aan ons lijf, een hoofddeksel en onwetend wat er zich achter die ijzeren deur als toegang tot de grot bevond, waren we klaar voor ons avontuur: Grotte de Ducasse.

Kermis in Marche, een man die z’n hondje uitlaat, maar dat hondje niet meer terugvindt. En zowaar werd deze grot ontdekt. Bij het binnenwandelen van de grot op een glibberig gegoten-beton-paadje (is dit speleologie?) zien we ettelijke meters boven ons het gat waar dat hondje ooit doorheen viel, en waarlangs ook de eerste speleologen van Speleo-Lux de grot exploreerden. Enkele meters verder houdt het betonpaadje echter op (er bleek niet genoeg toeristisch potentieel in deze grot te zitten) en start ons speleologiewerk echt. Op, onder, over, langs, ondersteboven, achterstevoren, op zijne kop, voorwaarts, (bestaat hier speleologische terminologie voor?) achterwaarts, glijdend, gekromd, al puffend, lachend, inspannend, gierend en helpend zijn we door de nauwe schachten, gaten, gleuven, hellingen, plassen en klei gekronkeld, tot we 15 meter hoger het ‘hondjesgat’ met een andere invalshoek konden aanschouwen. 

Nog twee meter en we zaten in de buitenlucht. Maar dat zou speleologie niet zijn, want het terugkeren was zowaar nog plezanter! Elk van ons heeft dan ook alle mogelijke pogingen om zich elegant ondergronds voort te bewegen met vrucht en glans doorstaan!

Na een snelle hap om onze energie terug op peil te brengen zijn we één voor één afgedaald in le Gouffre le Trotti aux Fossés. Een open grot van 28 meter diep die zelfs door wetenschappers als een curiositeit geklasseerd wordt. 

Na een steile touwladder klim stonden we weer boven en hadden we zowel grotmodder- als touwervaring achter de rug op onze eerste speleologiedag.

Na een deugddoend pintje bij een warme stoof in het karaktervolle clublokaal van de Speleo-Lux zijn we huiswaarts getrokken. Voor mij was het een leuke zondag waaraan ik de dagen nadien nog goed werd herinnerd door de talrijke blauwe plekken en wat stijve spieren. Maar dat nemen we er met plezier bij! Op naar de volgende grot graag :)

en dat je niet altijd een 4x4 nodig hebt bewijst onderstaand filmpje ;-)