We hebben de smaak te pakken, de smaak van ijskoud water, sneeuw en ijs in Zwitserland. Dit jaar kregen de Alpen eind oktober een stevige vlaag wind en sneeuw over zich heen, waardoor we (Oswald, Raf, Hans, Kevin en ik) in de herfstvakantie wat moesten improviseren om canyons te kunnen doen. De Trümmelbach moesten we noodgedwongen aan ons laten voorbij gaan, maar we hebben toch een paar toppers kunnen afwerken.
Hoogtepunt was de eerder onbekende Radeinbach, v5a5V, 700 hoogtemeters in 65 rappels en stevig wat water. We hebben goed doorgedaan en 6u in de canyon gezeten. Gelukkig konden we nog net een zetellift versieren om de eerste 500 hoogtemeters van de approche te kunnen afsnijden.
De dag voordien was de Panäratobel ook wel geslaagd, maar daar stond eerder weinig water in. De approche daarentegen op een koude noordwand was wel memorabel te noemen :-)
Hoogtepunt was de eerder onbekende Radeinbach, v5a5V, 700 hoogtemeters in 65 rappels en stevig wat water. We hebben goed doorgedaan en 6u in de canyon gezeten. Gelukkig konden we nog net een zetellift versieren om de eerste 500 hoogtemeters van de approche te kunnen afsnijden.
De dag voordien was de Panäratobel ook wel geslaagd, maar daar stond eerder weinig water in. De approche daarentegen op een koude noordwand was wel memorabel te noemen :-)
Panäratobel
Radeinbach
Geen opmerkingen:
Een reactie posten