Puit aux Lampes

Drie maanden Duitsland, dat doet een grotter geen deugd. Kent iemand het Duitse woord voor grot? Heeft iemand ooit al een speleolamp aangestoken in een Duitse gang of put? Ik alvast niet, met als gevolg dat terug op Belgische bodem het vertrouwen in mijn speleo-vaardigheden lichtjes geërodeerd was. Wanneer we naar de Puits aux Lampes trokken, voelde het hierdoor als weerkeren naar een oud lief. Je wilt het, het doet je hart sneller kloppen, maar het is ook angst die je onder de oksels ruikt. Maar goed,met enkele vuile moppen en een verbeten blik, dek je onzekerheid makkelijk toe en al zouden we 20 knopen moeten passeren en twee dagen door de modder kruipen, ik zou de geheimen van die grot leren kennen. Puits aux Lamps, op uw knieën gij!

Het grotten gebeurde in prima gezelschap van Caroline, Marijke, Marjan en Tom. Het was een heel huiselijk gebeuren. Met Caroline en Marijke woon ik in één huis, Marijke en Marjan zijn zusjes, Tom is getrouwd met één van hun. Onderweg werden vele huishoudelijke tips uitgewisseld, het gedrag van huisdieren werd bekritiseerd en je moest goed op de hoogte zijn van de familievetes om enkele zijdelings gegeven opmerkingen te kunnen interpreteren. We heften een loodzwaar deksel van de put en weg waren we!

Het voelde echt goed om aan de touwen te hangen. Marjan volgt brevet B en sloofde haar uit om een perfect equipement te hangen. Nauwkeurigheid kost tijd en wij stonden te bevriezen boven aan de ingang. Maar eens we konden vertrekken voelde het als zachtjes wegzakken in een warm bad! Heerlijk temperatuurtje ondergronds! De ene fractie na de andere werd vlot genomen. Alles relax, genietend! Dertig meter vrijhangend om te eindigen, het is de moeite! Beneden is het niet veel meer dan een (zeer) grote hal, naar Belgische normen toch. Maar de rotsblokken zijn zo groot, en de spleten ertussen soms angstaanjagend diep, dat het een belevenis is om er rond te lopen. Duidelijk is me wel geworden, die upgrade van mijn duo met power-leds is nodig, zelfs in een Belgische grot!

Ik ging als laatste naar boven, brak het equipement af en voelde me als herboren. Weer speleo, wat een goesting heb ik om te grotten! Volgende week de Weron, ik zie er al naar uit!

Jochem