cueva helada Casteret

Tijdens een tripje in het prachtige Ordesa park in de centrale Pyreneeën kan een bezoekje aan de ijsgrot nabij de Breche de Roland niet ontbreken. 't was natuurlijk niet het meest geschikte seizoen om ijsconcreties te zien, en ook de opwarming van de aarde zal er niet aan meewerken maar de marche d'aproche en de omgeving zijn van die aard om dus toch redelijk enthousiast terug te kijken. Vertrokken vanuit Spanje, de parking voorbij Torla kom je na een stevige tocht van zo'n uur of 5 (wegens nogal geladen) aan de Refugio Goriz .. We besloten nog een stuk verder te gaan en te bivakkeren een uurtje van de refuge verwijderd.

Vanaf onze kampplaats was het zo'n 2 uurtjes naar de Cueva Casteret. Het pad ernaar toe loopt door een prachtig woestijnlandschap.  Met op het laatst een redelijk steile klim over los gesteente.

De grotingang bevindt zich in de flank van de berg die verder doorloopt tot aan de Breche de Roland.

Klaarblijkelijk is er momenteel een hek geplaatst, waarvan de bedoeling me grotendeels ontgaat, want je kan er gewoon los onderdoor lopen.  Sedert mijn laatste bezoek is de ijsmassa nogal verminderd, maar zoals eerder gezegd het is begin november niet het meest optimale seizoen voor de ijsvorming. (overdag, met stralende zon moet de temperatuur er wel zoiets van een 18 graden geweest zijn.)
Aangezien we geen steigklemmen, ijshaken  etc. mee hadden hebben we de afdaling naar het kleine onderliggende zaaltje gelaten voor wat het was...

 

Nog even praktisch : we vlogen met Ryanair naar Zaragoza, van waar het zo'n 2 uur rijden is tot aan de toegang tot het Nationaal Park van Ordesa .. In de zomermaanden is de omgeving expliciet te mijden wegens de massale toevloed van toeristen en wandelaars die meestal via een dagtrip door de Canyon tot aan de refugiee gaan.  Begin november was de tocht tot aan Goriz nog steeds redelijk druk, maar eens voorbij de refuge was het rustig en hadden we de berg grotendeels voor ons alleen.  

(canyon d'Arazas)