Thanksgiving with the Cave Research Foundation (CRF) at the Lava Beds National Monument

Wednesday 26th of November: Will and I were packing our caving and camping gear for the first time since we've arrived in the States! We were not sure what to take; other country, other habits ... Will H - who spent the night at our place that evening to make logistics easier - luckily gave us some tips.

Next morning - Thanksgiving Day - we took BART to Oakland (across the San Francisco Bay) where Brad picked us up in a rental car. We set off on an ~ 8 hour journey North, almost into Oregon. On the way we got some interesting insights in rocket technology, Mormon life and California geology and had a great view of the snow topped Mount Shasta from a little town called Weed ...

Around 17 h we arrived in the RC (Research Center or was it Recreational Center?! ;-)) and met the already present cavers from as many as 4 caving clubs: SFBC, Diablo, Mother Lode and the Shasta Area Grotto! We made some food and had some delicious chicken with veggies generously shared with us by Frank, Iris and James.

At about 20 h, it was time to go out into the cold and acquaint ourselves with the lava landscape. Will H. took us to Indian Well, the cosily lighted Mushpot Cave which is a developed (as in 'made easily accessible to the public with paved floor and plaques to explain the different features') lava tube and then searching for Lava Brook and / or Thunderbolt caves. We never found them (GPS's!), but stumbled upon Sentinel Cave, one of the larger and very interesting lava tubes with at least four superimposed levels; almost like a real cave!

The next morning Bruce - our trip leader together with Pat - had a serious announcement. This Thanksgiving CRF (Cave Research Foundation) trip marked the 20th anniversary of exploration in the area. To celebrate this event, we had to make sure to keep in mind the most important goal of the day: "YOU MUST HAVE FUN!"; which meant we could do some "course familiarisation" (i.e. be a "tourist") and explore Mammoth Cave, another of the bigger lava tubes with almost 2.5 km in passages. It is probably the only muddy lava tube around here and we were promised tons of mud. It turned out not to be that bad after all thanks to a relatively dry period preceding our visit. Upon request everybody was back around 16 h at the RC to start preparing for the Thanksgiving potluck dinner, which included the traditional turkey, a roast ham and a plethora of side dishes and desserts. It was a great evening and - just like the turkey - we all got really really stuffed!

The following day Will and I took off with Shane - who is the Park Ranger responsible for the caves -, Cyndi and Brad to the Big Nasty. We had been warned thoroughly about the Big Nasty: extremely uneven terrain due to expanded and then collapsed surfaces, snakes - luckily not so much in this time of the year - and prickly bushes all over which force you to crawl on hands and knees to get through. Although somewhat intimidated Will and I decided to go through with it and it proved to be a very good and productive day. An hour and a half walk bushwhacking led by Shane's gps brought us to promising territory and we managed to topograph 16 survey points (which is a good score apparently since you have to measure every station back and forth due to the lava's interference with the natural magnetic field) and still going before we had to go home. (You don't want to be out in the Big Nasty after dark, mountain lions all over!) Back in the RC, Brian took us to the Northeastern corner of the Monument for a visit of the Petroglyphs and in the evening we had another great meal: delicious soup made with turkey stock, an exquisite Oriental Style noodle dish and Italian pasta.

On Sunday morning, Will², Brad an I had to leave to be back in town by the evening, but not before getting to the top of Schonchin Butte. Will & Will, fighting over who would get to be addressed as Will and which one of them had to take on a pseudonym decided to have a contest ... first to the top ... The previous record set by Beej was 10.5 minutes. They managed to get it down to 8.5 minutes. I'll leave you to ask Will and Will who actually won ...

We decided to go back to San Francisco by the scenic route passing through nice landscapes and through the cute little town of Adin where we had an artisanal smoked hamburger sandwich. Further down the road we had some more fun playing around with some stones and around 20 h Brad safely dropped us off again at the Oakland BART station. Pity we couldn't stay longer in Lava Beds ... but it was a great trip to start our US caving career with and we'll be back! ;-)

Find some pictures here and check out Brad's video here (I hope)

Volcano trip

Dag Spekulozen,

hieronder het verslag door John Tinsley van onze trip naar Volcano, een klein onooglijk dorpje in het El Dorado - oftewel Goudland - van California. Tonnen grond zijn hier weggespoten geweest op zoek naar goudklompjes, en er valt nog steeds goud te vinden! Wij waren echter op zoek naar iets anders: grotten ...

Fotokes zijn te vinden hier en bij coco.

Groetjes uit frosty Philadelphia,
Will & Joke

Volcano Area Novice Caving Trip
8 December 2008

It was a gorgeous day as the Tule fog burned off while driving across the Great Valley. Ten of us collected at the Post Office in Volcano, California. Frost lingered until mid-morning in sheltered valleys and in the topographic bowl that gave the 49ers the notions that (1) the area was a volcanic crater and (2) said volcano was the ultimate vein-based source of the placer gold that they sought so avidly. The miners were correct about abundant placer gold, which was derived from gravels deposited by an ancestral Mokelumne River, but the local topographic low containing the town of Volcano owes more to the lens of carbonate rock being more erodible than surrounding non-carbonate rocks. But I digress.

Almost all participants arrived by the appointed hour of 10 AM; one carload wandered in late bearing an apologetic if unreconstructed but admitted sleepyhead. No one seriously objected because the landowner met us at the post office and proved to be a master raconteur. He entertained us with accounts of the town's history and a few of its more colorful past and present residents while we waited. He then accompanied us up the hill, looked over the caves, and then left us to do our caving while he hiked over a part of the 200-plus acres he owns. An extremely affable fellow, with an encyclopedic knowledge of the region, its history and its people, he patiently answered our many questions and corrected errors in our grasp of folklore while we kitted up. He suggested that the preferred place to park cars was in the lot adjacent to the town hall, rather than the lot next to the Catholic Church, which convenes services on Saturday afternoon. The town hall lot is about a block further away from the trailhead, and is quite commodious.

So we relocated from the post office to the municipal lot and made final preparations for the trail and the caves. After selecting the equipment required, we hiked to the caves via the customary route, passing the cemeteries, the road gate with now-breached barbed wire on the east end, and the hydraulic mining tailings pond with grove of acidic-soil-loving conifers. The area was quite dry with no Zuider Zee. [For the uninitiated, the Zuider Zee is a name given to a giant lake that forms atop the tailings in the winter; during the late 70s, heavy overnight rains trapped several vehicles, and at least 3 cars got mired to the axles and then were forcibly extracted.] We found the caves without incident and initially visited all entrances to acquaint folks with the geography and the various expressions of urushiol-bearing vegetation (poison oak). As we had a large party, Robert Darrah generously had volunteered to co-lead the trip. Robert took half the party to Mushroom while Tinsley led the remainder to Santa Claus. Halfway through the day, we traded caves, so everyone got to see both. Of arguably greater significance was the dynamic duo of Will Moffat and Joke Vansweevelt who wasted no time in exploring all of Santa Claus, commencing with the discovery entrance. (I think this is the first time in about 12 years of leading trips up there that anyone has tackled the chimney entrance; several have tried but got filtered out owing to insufficient clearance at the top of the chimney.)

Robert rigged Mushroom Cave with a cable ladder and 11 mm PMI, so folks could amuse themselves with their vertical gear if they brought it, or if not, could be belayed down and up the cable ladder. This arrangement worked well. Santa Claus Cave was quite dry; only a few water droplets clung to stalactites' tips at several points in the cave. The inviting lower fissure did its thing and drew in the unwary, who then explored the nooks and crannies, then climbed up and continued past the site of the old Ice Cream Cone formation and down to the lateral fissure. The lateral fissure did its thing, inducing caution in the inexperienced, but with encouragement, all but Tinsley went down and back. Tinsley grabbed a fine 20-30 minute nap while waiting to assist anyone who might need help up and out of the fissure. No one required any assistance. The fissure was dry. We briefly considered pouring water from canteens down said fissure to grease it up a bit, to raise the level of sport a notch or two, but we then drank the water instead.

Between Mushroom and what Mr. Ketron called Pearl Cave, this is a great place for vertical practice. The pit entrance to Pearl Cave offers simultaneous rappelling and ascending with good light and a second walk-in entrance, so participants can cycle through exercises multiple times. Mushroom awaits any interested Pearl Cave graduates, being slightly bigger game. These caves, located about 50 feet apart, beat Connie's Cave as a practice venue, and there are no known bat-related issues, yet.

After exiting both caves, we de-rigged and stashed gear in packs for the return hike. Reaching the cars in a now-shadowed if not slightly dusky parking lot, we packed up and then departed Volcano for Gianini's Italian Restaurant in Pine Grove, beating the evening rush and enjoying post-trip socializing, fine food, and commodious conviviality.

These caves are short but nicely decorated, the hike isn't arduous, and the weather was perfect. It turned out that most of the true novices who had signed up initially turned out to be unable to participate, so the level of experience was unusually high and possessed of a distinctively Continental-international flair. It was a low-stress experience for the leaders, which was most pleasant. It was Jason's first cave, and he fared perfectly well and seems eager for more. It is safe to assert that a good time was had by all.

Participants: Leaders were John Tinsley and Robert Darrah. They were ably abetted by totally cooperative and enthusiastic corps of cavers: Jenny Kuo and her friend, Jason Cabassi, Al Keller and Dominic Ramirez from Diablo Grotto, Mark Bellias, Will Moffat, Joke Vansweevelt, and Mike Davies.

3D in Jezus-Eik

Zaterdagavond... Eindelijk was het zover: DDD-montages van grotten in Zuid-Frankrijk en in de Joesteeted Naaits: TAG-area, Lechuguilla... ‘k Heb het echt voor concreties (vermoedelijk omdat ik er nog niet genoeg gezien heb in mijn speleoloven :-)) en beter dan dit wordt moeilijk... Daniel Chailloux en Michel Renda hebben me echt opnieuw doen wegdromen.

Ja, ‘k heb nog wat te leren als ik hun 3D-foto’s zie die op esthetisch oogpunt “af” zijn, quasi perfect in het 3D kader gemonteerd. Of 'k moet gewoon wat meer tijd spenderen in concretie-grotten :-) De technische aspecten en de fotografiemethodes die Michel en ik tijdens de projecties bespraken, hebben me een stuk wijzer gemaakt. 't Zal een keer interessant zijn om zijn methode te proberen. Veel van mijn info komt via het internet, maar er gaat toch niets boven een discussie met iemand die zelf de foto’s neemt.

De reacties op “Explositie” waren heel positief. Zoals ik het zag, contrasteerde het wat met de andere montages: De schilderijen van Anja Crommelynck tegenover de meest vreemde concreties. De Reseau de Fresnes tegenover Lechuguilla. Een documentaire tegenover een verkenning van talrijke droomgrotten. Iets luidere tegenover wat rustiger muziek. Enkele technische imperfecties tegenover bijna 100% verzorgd. Soms aparte 3D-effecten tegenover het klassieke werk.

Op het einde op het podium moeten komen met hen was echt te veel eer. En in al mijn kluts kwijt zijnd vergat ik toen de ganse organisatie te bedanken voor die avond. Een ganse 3D-installatie van Parijs naar Jezus-Eik krijgen (en terug!) is echt niet vanzelfsprekend, laat staan om zo’n zaal vast te krijgen. Bij deze: DANK! Dank voor de mooie avond en dank dat ik er ook deel mocht van uit maken!

Dit zal echt een heel mooie herinnering blijven. En ’t motiveert ook om verder aan 3D-projecten te werken...

Further acquaintance with the San Francisco Bay Chapter grotto

Yesterday evening was the last Tuesday of the month, which meant another SFBC meeting was coming up. The annual grotto elections were held with all positions filled unanimously, something unheard of in many Belgian clubs ... ;-) No bitter election campaigns, heated discussions or people voting against. It was a painless affair and very quick, no time to get bored!

We were all looking forward to this month’s program which sounded very promising. Dave DesMarais of NASA Ames gave a very interesting talk with as subject “Exploring Mars for Evidence of Habitable Environments and Life”. The majority of those present seemed already rather well informed about the Mars expeditions, but for me it was an introduction into a whole new world.

He mainly talked about the Mars Rovers who were sent there to gather information about the past and present climate and gather evidence on the (past)(non-) presence of water and possibilities for sustaining life on Mars. He showed a cool animation showing the take off of the space shuttle, the landing on Mars (very bumpy with bounces more than a 100 m high, but a cushion of air bags protected the shell that contained the Rover!), the unfolding of the Rovers (think transformers!) and the start of their voyage. Check Wikipedia or YouTube for some more info or a cool animation!

Tomorrow morning we'll leave for our first caving trip, exploration in the Lava Beds National Monument. Looking forward to that!

Greetz,
Joke & Will

Het niet-groentje

Dat noemen ze dan een lichte dwang om een verslagje te schrijven. Ge zijt bedankt, Ann! :-)
De Sources dus.
“Wie volgt er nog?” Een vraag die ik stelde liggend in de waterplas vlak voor de smalle kruipgang die naar de grote eindzaal leidt. En vol enthousiasme droop iedereen af. Behalve Eduard die nog mee kroop. En behalve Zothuis die gewoon in het water wilde ronddabberen zonder meer. Sommige mensen hebben echt geen verduidelijking nodig bij hun bijnaam op Spekul.
Het Sources-bezoek met de nieuwe leden dit jaar verliep vlot. Met dank aan de onnozelaar die het nodig vond een quasi-trap te installeren in de smalle spleet waar je door afdaalt bij de ingang. Vroeger was dat een afstap van een meter, ideaal om op te vloeken bij het terugkeren. Maar nu niks van kloteklim meer. Doet me terugdenken aan het Haquinbezoek van een maand geleden, samenvallend met het bezoek van de touroperator en zijn 30 noorderburige klanten (Katastroof, bus vol Ollanders, anyone?). De autostrade was daar dus ook behoorlijk opengeblazen… schandalig… benieuwd wanneer diezelfde (of andere) onbekenden daar aan de brievenbus gaan beginnen…
Maar even terug naar afgelopen zondag. Het spannendste was nog de voorklim op de paardenrug. Man, zijn die wanden glad geworden. Evenals de marche d’approche: een steile wand vol blaadjes en modder en nattigheid.
Eduard en Maay bezochten ook nog even de vervangconcretie in wat vroeger een heel mooi stuk moet geweest zijn. We gingen ook nog even richting doorsteek, maar iets in mij zegt (beter: schreeuwt) dat dit niks voor mij is. Masochisme heeft ook zijn grenzen. Samen met de Bernard-doorsteek en de Dellieux-via-de-Weron staat dit op mijn not-to-do-list.
’t Was uiteindelijk meer gekruip dan gewandel in dit labyrinth, dus ideaal om een beetje vuil op je texair te verzamelen. Wanneer zal de nanotechnologie goede modder-afwerende coatings hebben? En wanneer zal er een keer iemand langs boven in de eindzaal geraken? Dat zou nog eens een fijne doorsteek zijn. Maar dan moet er wel wat gegraven en geblazen worden… gebaseerd op een leesbare accurate topo. Vrijwilligers, anyone?
Na Anja gedropt te hebben in Maillen bij een bekende mobilhome-eigenaar en na het afschrobben van alles wat niet op touw, gordel en texair leek, was het tijd voor een ViaVia’ke. ’t Blijft een schone sport, figuurlijk toch.

Het groentje

Beste spekulozen, aangezien ik zo super entoesiast aan speleo doe (niet alleen maar naar elke touwtraining komen, maar zelfs in die mate dat ik al geregeld mijn avontuurtjes op facebook zet), heb ik na zwaar beraad de toestemming gekregen van jullie voorzitter om ook enkele van mijn ervaringen met jullie te mogen delen:


Speleologie update (omdat sommigen zo nieuwsgierig zijn ;-)

Monday, November 3, 2008 at 10:38am

(hier volgt een stukje dat ik op facebook heb geplaatst met een foto voordat we de Haquin binnen gingen)
Eindelijk mijn eerste speleo foto. Dit was na mijn eerste grot Haquin waar ik heel vermoeid en bont en blauw uit kwam, maar tegelijk ook heel voldaan.Gisteren na mijn derde grot de Wéron leek alles al een stuk vlotter te gaan. We waren met 9 waardoor we af en toe op elkaar moesten wachten, maar dat gaf mij ook de gelegenheid om regelmatig terug wat op adem te komen. Voor al de speleologen onder jullie: het venstertje was toch even slikken, maar na Bart en Caroline te laten voorgaan heb ik het eigenlijk vrij vlot afgehandeld. In de meander was ik wel blij dat ik zo smallekes ben.
Kurt was deze keer vrij braaf, heeft wel weer iedereen wijsgemaakt dat er op het einde van de grot een Maria beeldje of een kaboutertje stond, en misschien had ik wel eens het begin van de grot kunnen gaan bezichtigen, maar als Kurt met zijn fabeltjes begint word ik nogal koppig en weiger ik altijd steevast om zijn raad op te volgen ;-). Een geluk dat lieven (sorry het Zothuis) er niet bij was of het was weer helemaal om zeep.

Maandag 17 november

Gisteren zijn we in de Source afgedaald, het was de mooiste grot die ik tot nu toe heb gedaan, ook al ben ik (samen met verschillende anderen) David niet gevolgd door het water naar het zaaltje... okay David jij gaat dit verslagje moeten schrijven want ik ken al de namen niet meer van alles wat we gisteren hebben gezien. Ik vond het wel heel veel kruipen ... en moet toegeven dat ondanks de aantrekkingskracht van speleologie, ik nog altijd heel erg tegen het kruipen opzie.

xxx

Meet the SFBC!

Dag Spekulozen,

ik stel een ruil voor ... Will en ik posten af en toe over onze (speleo) belevenissen in San Francisco en jullie houden ons via de blog op de hoogte van waar er tegenwoordig op Spekul zoal over gespekuleerd wordt en wat jullie allemaal uitspoken, deal?! ;-)

Hier een excerpt uit siathehedgehog ...

Heel veel groetjes!
Joke & Will

---------------------------------

Tuesday evening, 28th of October, Will and I met the local cavers and they seem to be a nice bunch!

Unlike our cosy weekly meetings with Spekul, SFCB (San Francisco Bay Chapter Grotto) members only meet every fourth Tuesday of the month. Admittedly, they seem to live much more geographically separated. For us, getting to the meeting took us an hour and 20 minutes by public transport!

We met them first at a pre-meeting dinner in a hamburger restaurant. Arriving at the restaurant we saw a huge table of young guys sitting all together, while none of the other folks looked, behaved or were present in numbers that would suit a thriving caving club. After some debating (we felt a bit intimidated, especially because there were no seats left around the table) we did go in and ask the group if they were the cavers. They turned out to be a football team ... Pfwieuw ...

The cavers we found hidden in a more secluded area of the restaurant and as in Europe, they turned out to be of all ages, some of them looking somewhat gruffy, an estimated 42 % of them female and all of them rather welcoming and very talkative ... ;-) Many people of the club seem to be (rather distinguished) geologists or other scientists, so we might learn a lot.

The meeting went well, although very different from what I'm used to at Spekul; so much more formal, but with a kind a humour that felt very familiar ... ;-) I've tried to sign up for a caving weekend for 7-11/11,- that is - if they have an opening ... They seem to have limits on how many people can go on a trip and also seem to insist on having a trip leader, a job which not too many people seem to want or can take upon them ... (first impressions ...) Will wouldn't be able to come that weekend since he "volunteered" to go to work that Saturday; they'll have a "hack day" at Metaweb or something the like ...

Cantabria - juli 2008

De Cantabria bende is weer terug in het land ...

Resultaat: Sistema del Alto Tejuelo telt ondertussen min of meer (data zijn nog niet verwerkt) 84.800 getopografeerde meters.


Avonturen in de Canto:

• Totaal van 6 explodagen met een recordaanwezigheid van 15 (12 Belgen en 4 Spanjaarden) man in het bivak! (nvdr, er staat hier geen optelfout!)
• ± 5000 meter topo, waavan ± 1500 nieuw ontdekte galerijen (Galeria duracell, Passage de tres miliones de kilometros, Sala del embudo, Meandro del terroriste triste, Galeria del bosque, Salon del haya)
• Ondergrondse rivier ontdekt achter de Meandro del terroriste triste
• Huwelijksaanzoek in de buurt van topopunt 18, Sala del Embudo

C 130:

• 2 lange explodagen, 1 om alles te equiperen en nog een om onderaan te blazen en te desequiperen
• Blazen jammer genoeg ontoereikend, smalle spleet waar niet door te geraken valt ...
• Topo gemaakt
• Moddergat toch niet afgesloten, wegens galerij op - 200 die pal richting CA32 gaat, en die het ons misschien mogelijk maakt de 2 te connecteren

CA 32:

• 1 lange explo dag in een zware - 300
• Heeft gezien, de gigantische courant d'air zijn laatste geheimen nog niet prijsgegeven ... Vervolg te zoeken op verschillende plaatsen!
• Modderwroeters gezocht!

Argonaut:

• 1 dag blitz-explo
• Via een traversée werd er afgedaald in een parallelle P40 die tot op het benedenniveau komt. Daar werd een galerij geëxploreerd, momenteel stop op een paar escalades ...

C 228:

• Bleek - conform met de indruk die het van bij aanvang gaf - een veel te small moddergat te zijn, uit te graven en te exploderen onder een hoek van 45° (hoofd naar beneden uiteraard). Touw voor voeten vereist!
• => moddergat afgesloten

Bovengrondse prospectie:

• La Cuesta: aantal gaten onderzocht, C 248 gemarkeerd, niet direct zeer interessant. Koen M zijn gat moet nog onderzocht worden ;-)
• Bordillas: interessante ingang gevonden boven de C 228, nog nader te onderzoeken na desobstructie van de ingang.
• Hoyo Moscancero: 1 ingang afgesloten, 1 nog te onderzoeken (C 249), fles Banda Azul verstopt gehad.

Varia:

• Naar Secjaanse traditie werd de eerste groep die uit de Canto kwam door Luc en Annick vergast op pintjes en brood met beleg. Niets dat zo goed smaakt na drie dagen spaghetterias!
• Fotokes en verslagje in het Spaans te vinden op Dirk zijn site
  

Foto's Senzeilles

Zon-nig
za-lig
rus-tig

(en)

genieten!

http://picasaweb.google.com/david.deroest/Senzeilles2008?authkey=pxAyV1p5GIA

Lichtgewicht warmte

knutselen (ofte speleotechnics!) met Annette

Een alternatief voor het Esbit vuurtje
lees meer in de laatste Avalon Flash

Bienvenue! Op 19-20-21 juli in Comblain-au-Pont.

Niet alleen omwille van mijn (zoveelste (-:) tentoonstelling, maar ook omwille van de verjaardag van een speleoclub, een jaartje jonger als de onze... 40 jaar GRSC, een aankondiging:

http://www.grsc.be/chroniques/juillet.html

GSCT nodigt ons uit in Senzeille...

...zoals de VVS-nieuwsbrief ook al meldde. Valt dit jaar te combineren met wat klimwerk op de 107 meter hoge toren van de stuwdam van L'eau d'Heure.

Ten deepest caves in the world

... featuring Sima de la Cornisa at 9th position

Read more

West Bank After hours Speleo

Bezoek aan Bab Immbarrid, Ras el Ain, Nablus, Palestina

Het voordeel van een hecht sociaal leven zoals in Palestina is dat iedereen iedereen kent. Toen ik een van de schepenen van Nablus vermelde dat ik dit weekend op zoek wou naar grotten in de streek van Jenin, zei ze dat er hier vlakbij ook grotten waren. Een telefoontje en 5 minuutjes later was het geregeld, we hadden toestemming van de bewoners om te gaan kijken. Een grotje in de rapte meepikken na het werk, op nog geen 10 minuten rijden... cool! Ik had geen idee van wat ik moest verwachten; een kluizenaarsgrotje, een klein gat in de grond of misschien iets man-made waar ze profeten, aartsvaders en look-alikes vereren. Ik was dan ook danig onder de indruk als ik achter het hek van het huis de porche van in de verte kon waarnemen. De ingangszone helt steil naar beneden over een vettige laag stenen. Tientallen duiven leven in het plafond of op de talloze horizontale richels in de wand die in de kalk zijn uitgesleten. De oorsprong van de vettigheid is hiermede dan ook grotendeels uitgelegd. De wanden zijn erg zwart, getuige van het uitbranden van deze grot door de bezetters een tiental jaar geleden omdat vermoed werd dat verzetsstrijders zich hier ophielden. Het zou een goed schuiloord geweest zijn wanneer gas gebruikt werd omdat dit door de tocht en temperatuursverschil niet diep kon doordringen. Afgekeken van den Duits indertijd in de Grotte de La Luire (Vercors), gingen de Ubermenschen-van-het-Oosten hier ook met vlammenwerpers in de porche tekeer. Naar het schijnt kwamen er voornamelijk duiven om het leven. De dimensies waren gigantisch, maar de grot was zo fossiel als maar kon. na een 150-tal meter een ontgoochelend einde op een massieve wand. Ik vermoedde dat het opzettelijk dichtgemaakt was, het is bijna niet te geloven dat het hier zo plots zondermeer blind kon stoppen. Rechtdoor vanuit de ingang loopt het ook nog verder, maar het was me allemaal te vettig om er zonder texair door te wroeten. Eens terug buiten kwamen de bewoners naar me toe met een dienblad thee en vertelden over de bewogen geschiedenis van de grot en een aantal recente verkenningspogingen (amateuristisch klimmen in het plafond). Even verder vertrekt er een kloofachtge ingang, maar dat zit na 15 meter al dicht en de enige mogelijkheid hier is graven of klimmen in het plafond.
Ik was een beetje ontgoocheld dat het na 20 minuten allemaal gedaan was. Niettemin sterkt deze 'ontdekking' me in de overtuiging dat er hier in de Westbank echt wel wat te beleven valt op speleologisch vlak. Ook aan de andere kant van de stad, op ongeveer dezelfde hoogte is er een porche zichtbaar. Ik kan me precies nog wel enkele avonden bezighouden hier. Groeten van uw reporter te plaatse! Vince

Explo Cantabria 15 -22 maart

• 1 km. nieuwe galerijen
• 6 dagen explo
• leuk weertje ;-)

enkele foto's

Uitnodiging

Heel welkom allemaal. Gratis kaarten bij mij te krijgen voor 't openingsweekend. De werken blijven nog zeker hangen tot 30 juni. Laat mij iets weten als je er niet kan bijzijn op het openingsweekend en toch graag wil komen, dan kunnen we misschien eens iets combineren met een speleogrot. - Anja

Explo Alto del Tejuelo

Tijdens een blitsactie vorig weekend werd er ± 750 meter gangen getopografiëerd.  Waarvan 400 meter nieuw.  Grote teleurstelling echter, mogelijke verbinding met de nabij grot (Calleja Laval) bleef uit.  Volgende keer beter.  

In Galeria Soria, vorig najaar geexploreerd door een aantal Spekullers, werd de eindzaal herbekekeken, voorlopig geen vervolg gevonden ... 

enkele foto's  

explo : Miguel, Antonio, José, Laura, Carlos (Secja);  Dirk (Spekul)

3 filmpjes over Explositie

Een vriendelijke explositiebezoeker, Vincent Gerber van speleoclub Abyss die toevallig ook op de RTBF werkt, is in de archieven gedoken en heeft de uitzending van ARTE er uit gevist. Zowel het filmpje van de RTBF ("Au Quotidien") als het filmpje van ARTE ("Cinquantes degrés Nord") staan nu op de website van Explositie: HIER. Evenals een derde filmpje, gemaakt door Johan Claes van ZEE.Producties. Danku Johan!

SpeKPaTer - SpeleoKlub van de Palestijnse Territoria

Er zijn van die dingen die een mens maar 1 keer in zijn leven wil doen maar toch eens wil meemaken. Bijvoorbeeld met ne reispas zoals de mijne met El Al van Brussel rechtstreeks naar het beloofde land vliegen. Bij de pre-check in Zaventem was mijn naam met fluostift overschreven en ik weet nu wat dat betekent; In eigen land aan buitenlandse diensten 2.5 uur domme vragen beantwoorden, elke vierkante millimeter van uw baggage doorzoeken in een snuffelmachien en... broek af! Telefoon, 3G kaart etc de grote valies in, de laptop charger mocht zelfs helemaal niet mee. Maar het strafste van alles was dat over die 25 meter koord, een hoop lint, musketons en een modderinge set totaal geen vragen gesteld werden. Al dat gerief mocht mee en daarmee was de weg vrij voor de eerste stap in de oprichting van de Spekpater - De SpeleoKlub van de Palestinian Territories.
Intussen was ik in de streek van Jenin een hoop karst tegengekomen - een beetje a la Libanaise bij momenten - diep ingesneden valleien en hooggebergte. Een paar fossiele ingangen van ver gelocaliseerd, maar mijn enthousiasme wat moeten matigen want ge vraagt hier beter eerst wat te doen en te laten vooraleer ge de bergen inhost. Stap 1 in het oprichtingsproces: Locals enthousiasmeren dmv touwtechnieken om die dan ne volgende keer in een grot toe te passen.
De eerste training vond plaats onder een overhangend balkom van een huis in aanbouw. Ik laat Obada en Mithkal eerst eens onder begeleiding afdalen. Cool, helemaal gene schrik. Nu moeten ze het alleen doen. Obada, de schooljongen en Mithkal de dorpssmid zijn het Engels niet machtig en dus dien ik arabische termen uit te vinden voor afdaler (a'ala at tanzil), rem (braik), krol (kruul), leeflijn (ghat al hayat) enz. Plezant en de mannen incorporeren het meteen in hun vocabularium - Wie weet placeer ik ooit nog eens een woord in het arabisch woordenboek. Ook het jumaren gaat zeer vlot en ze amuseren zich rot. Meer en meer toeschouwers stromen toe.
Vanop het dak kan ik een P9 simuleren en ze zien het direct zitten om het eens te proberen. Ammarages op de immer aanwezige betonijzers van het plat dak. Mithkal, die zijn gerief nog aanheeft smijt zich vol vertrouwen over de rand en daalt af. Halverwege legt hij een miftah (sleutel) en doet alsof hij een sigaret gaat smoren. Cool! dat zijn mijn leerlingen. Vervolg is een race; hij jumaart, ik neem een serie trappen doorheen het gebouw tot op het dak. Ik win, maar nipt.
Het wordt stillekes donker en naar locale maatstaven koud. Ook zijn er geruchten van patrouillerende bezetters in het centrum, het is tijd om op te houden. Het touw en het equipeergerief laat ik op hun vraag achter, ze hebben beloofd er omzichtig mee om te springen. Is het weer goed bij mijn volgend bezoek dan nemen ze me mee de bergen in op zoek naar gaten, inshallah.
Wie weet komt er ooit nog echt iets van?

Soqotra Karst Project (Jemen)

Momenteel zijn 7 dappere Vlamingen hun expertise aan het testen op Soqotra.

DOEL:
* De langste grot, post sifon nog verlengen (tot indien nodig achter sifon 2), sowieso >10 km.
* De diepste grot, een labyrintisch systeem van enkele km ontwikkeling en 230 m diepte verdiepen en verlengen.

Vanaf nu kan je op de SKP blog een overzicht krijgen van het project sinds januari 2001

http://hetsocotrakarstproject.blogspot.com/


De website staat nog wat achter, maar zou dit jaar in orde moeten komen, insjallah.

Rik Martens is gestart met het verwerken van 7 jaar (!) beeldmateriaal tot een heuse SKP-documentaire, te verwachten in 2008.

Speleo's vast in Biefs Boussets - Deservillers

... en gelukkig zijn ze er ondertussen allemaal weer uit! Als antwoord op de goede raad van de psychologe om zich de komende dagen goed te ontspannen zouden ze wel een grot inkruipen ...

De belgische pers moest natuurlijk ook een artikeltje schrijven, maar veel informatiever is de post van PDB op de Avalon Blog.

Of in het geval van een reddingsactie wordt er steeds info geven - zij het karig - op de site van de franse Spéléo Secours.

Check ook nog een, twee artikeltjes die de franse pers geschreven heeft.

Heel veel groetjes en gelukkig nieuwjaar aan allen!