Tour du Roton

Zaterdag 30 november rij ik met mijn twee jongste zonen Maarten en Arnout richting Farciennes om de plechtige opening van het speleoparcours in de "Tour du Roton" bij te wonen.
De 55m hoge, oude mijntoren omvormen tot een indoorklimzaal bleek te duur te zullen uitvallen, maar voor speleo's hoeft het allemaal niet zo afgeborsteld. Enkele ballustrades plaatsen, wat spits in de muur kloppen en touwen hangen (sorry als ik het vele werk minimaliseer) en de toren is klaar voor speleogebruik!
Als je in Farciennes aankomt kan je de toren niet missen, die steekt immers flink uit boven de omgeving. We parkeren de wagen vlakbij en passeren onder de hors-cru-stelling. Mag ik daar straks als eerste af vraagt Arnout!
Binnen blijkt dat het vandaag gratis is, sympathieke mannen die Suspendus-ers ;-)
Koen² en Katleen zijn al aan de slag, verder geen Vlamingen te zien.
We doen onze gordel aan en besluiten als opwarming een touwlengte te jumaren. Arnout beklaagt het zich dat hij (nog) geen pantin heeft en een vrijhangend touw zonder fracties heeft gekozen. Maarten vindt dan weer dat om de vijf meter fractioneren "lastig" is. Ze gaan gelijk op en ik ga in de achtervolging van Maarten. Bovengekomen blijkt er een deur te zijn die bovendien vast is, dus langs hier komen we alvast niet aan de hors-cru. We kunnen dus alleen maar terug afdalen. Dat gaat alvast sneller dan het stijgen ;-)
Na even inlichtingen in te winnen bij Boullon die ik ken van de Secours blijkt dat je voor de hors-cru gewoon de trap moet nemen. Dat doen we dan ook en niet veel later staan we boven.
"Attention, la marche est haute" zegt een vriendelijke lokale speleoloog, maar dat kan ons niet tegenhouden. Snel overloop ik met Arnout nog eens de procedure (hij zegt wat hij gaat doen en ik luister of dat wel strookt met mijn visie) en dan vertrekt hij als eerste van ons trio richting "matchboxkes". De auto's lijken van hieruit inderdaad klein ;-)

Als we alle drie beneden staan is er nog tijd over voor enkele kleine spielereien. We klimmen nog eens tot boven het spandoek voor een fotosessie en dan gaan we penduleren boven de inkomdeur. Voor Arnout en Maarten een eerste keer. Ik denk dat onze zuiderburen wat Nederlandse krachttermen hebben bijgeleerd, maar ze slagen er toch maar "mooi" in om veilig drie pendules na elkaar te vervullen. Dan is het tijd voor de terugrit, want er zijn nog andere afspraken deze zaterdag.

Wil je zelf ook boven de grond en uit de wind je technieken trainen op ruim 600m touwparcours, dan kan je vanaf januari 2014 twee vrijdagen in de maand terecht bij Les Suspendus in Farciennes.